Wij zijn onze naam. Ik ben mijn naam Rina Arendse

Wij vinden het doorgaans vanzelfsprekend een naam te hebben. En de vraag - Wie ben je als jouw naam niet meer wordt genoemd, gehoord en gevoeld - schijnt dan niet aan de orde te hoeven zijn. Wat als je geen naam meer hebt?


Vanaf mijn 17de tot op heden (45 jaren lang) moet ik bewijzen dat ik niet zelf mijn achterwerk kan verzorgen. In al deze jaren is mij nooit gevraagd wie ik ben, wat voor mij van betekenis is of wat ik nodig heb om mijn burgerschap invulling te kunnen geven.


In oktober 2020 bleek voor mij het zoeken naar een antwoord op die vraag het verschil te maken tussen afscheid nemen van het leven of met uiterste wilsinspanning voor het léven te gaan. Ik heb een appèl doen uitgaan naar de samenleving: noem elkaar bij naam!


Zo ontwikkelde zich de missie Mens met Naam met als doel, langs diverse paden, de TOEGANG tot zorg en ondersteuning menswaardig te maken.

Eén rode draad is Anders Kijken naar elkaar, Anders Luisteren naar elkaar en Anders Denken over elkaar. Dit leidt dan tot anders Handelen waarbij systeem, beleid en protocol niet bepalend zijn zoals nu, wel ondersteunend zijn voor de medemens met naam.


Een tweede rode draad is vertrouwen. Laten wij leren ervan bewust te worden dat ons democratisch bestel en ook onze gezondheidszorg zijn gebaseerd op wederzijdse afhankelijkheid. Burgers van overheid en omgekeerd! Deze afhankelijkheid kan alleen positief werken als er vertrouwen is!


Ik ben mijn naam Rina Arendse, een biologisch, psychologisch, relationeel, spiritueel en zingevend subject. En ik heb ‘slechts’ een hulpvraag.


Wees welkom mijn naam en de namen van de Meedenkers te leren kennen. En draag met ons het appèl verder uit.

VERTROUWEN - een werkwoord  -  HOE DOE JE DAT?


Naamlied…

 

Wie ben je als je alleen jouw naam bent?

Niemand die jou nog noemt papa, buurman, tante, bestuurder, hoogleraar, schat …

Wie ben je als je alleen jouw naam bent?

 

Mijn naam is mijn levensverhaal

Jouw naam is jouw levensverhaal

 

Mijn naam vertelt

hoe ik kijk naar

hoe ik denk over

hoe ik luister naar

hoe ik twijfel

hoe ik vragen ken

hoe ik lach

hoe ik huil

hoe ik boosheid heb…

 

Ik zoek vingers die richting wijzen naar mensen die hun naam willen zijn…

zodat ik mijn naam kan zijn.

Ik zoek oren die mijn wanhoopskreet willen horen: ”Noem mij bij mijn naam!”

Ik zoek ogen die ‘vertellen’ : “Ik vertrouw jou in jouw naam…”

Ik zoek een mond die spreekt in naamwaardige taal

Ik zoek schouders om op te steunen tijdens de barre levenstocht van mijn naam te zijn

Ik zoek handen die ruimte maken voor elkaars naam

Ik zoek voeten van de medemens met naam om samen op te trekken

 

Soms, ja soms gebeurt het

ik noem jouw naam en jij de mijne

Een moment van vertrouwdheid met elkaar

Een moment van verwondering…

 

Mag het van ‘ja soms gebeurt het’

vanzelfsprekend worden…… noem elkaar bij naam

 

Wij zijn onze naam

gekend worden en gekend zijn

een naamwaardige samenleving..

 

Rina Arendse november 2025©

De missie richt zich op de TOEGANG tot zorg en ondersteuning: ‘Wat heeft u nodig?‘


TOEGANG is de uitkomst van de route naar het antwoord op de vraag: ‘Wat heeft deze mens met naam nodig?’ De medemens die levenslang en levensbreed afhankelijk is van zorg en ondersteuning op het gebied van wonen, werken, onderwijs, mobiliteit, sport, vrije tijd.

Richtingwijzers binnen die toegang:

Anders Kijken, Anders Luisteren, Anders Denken en daarmee anders handelen.

Wij zijn (mede)mens met naam, intrinsiek gelijkwaardig.

Persoonlijke betrokkenheid en inzet zijn hieraan inherent.

De mens is niet zijn hulpvraag. De mens is zijn/haar naam en heeft een hulpvraag, die samenhangt met de context waarin hij/zij leeft.

Indicatie is de uitkomst van de relatie: het proces gaat van re-latie naar in-dicatie.

Het antwoord op de vraag 'Wat heeft u nodig?' dient concreet te worden gerealiseerd.

Beleid, regel en protocol worden ondersteunend ingezet.

Mag Niet Bestaat Niet als het om menswaardigheid gaat.

GEDACHTEGOED

Download hier het gedachtegoed van de Missie Mens Met Naam.



Op 13 September 2022 overhandigde Rina Arendse aan de voorzitter van de vaste Tweede Kamercommissie Zorg, het Manifest Toegang tot zorg en ondersteuning menswaardig(er) maken.

Het Manifest doet een appèl op ons als beschaafde samenleving elkaar bij de naam te noemen en een dialoog aan te gaan. Een dialoog waarbij woorden worden gevolgd door menswaardig handelen.

 

Rina: “Ik ben niet mijn zorgvraag ik ben mijn naam.”


"De obsessie om alles meetbaar en controleerbaar te maken willen we ombuigen naar het besef dat wij medemensen zijn. En dat je kunt spreken over een samenleving wanneer er beroep wordt gedaan op ieders talent juist ook als je levenslang en levensbreed afhankelijk bent van zorg en ondersteuning.


Anno 2025 zijn er verbindingen gelegd met het Ministerie van VWS, de Nederlandse Zorgautoriteit, Zorginstituut Nederland, Zorgverzekeraars Nederland, met een team beleidsmedewerkers Tweede Kamerfracties en met enkele Zorgverzekeraars.

 

Telkens ontmoet(t)en wij medemensen in allerlei organisaties en instituten. Mensen met naam die met oprechte inzet, samen met de meedenkers, stappen willen zetten om daadwerkelijk de toegang tot zorg en ondersteuning menswaardig te maken. De eerste bouwstenen zijn gelegd.”

Het manifest en hoe het verder gaat

Menswaardigheid als fundament van

TOEGANG TOT zorg en ondersteuning





Anders Kijken

Anders Luisteren

Anders Denken

Anders Handelen


Menswaardigheid heeft Naamwaardigheid en vertrouwen als twee kanten van één medaille. Zodra de toegang menswaardig(er) wordt geregeld zijn zorg en ondersteuning per definitie menswaardig.

Mensbeelden verstoren in de kern iedere verbinding. Wij zijn niet een beeld. Wij zijn onze naam…. Kijk met verwondering naar elkaar. Ontdek de veelkleurigheid van eigenschappen, talenten en capaciteiten.

Een relatie begint met het vormgeven van vertrouwen. Dit in het besef dat we als (mede)mens met naam intrinsiek gelijkwaardig zijn. Een relatie geeft dan in die context vorm aan de samen-leving. Een indicatie wordt de uitkomst van die relatie: het proces gaat van re-latie naar in-dicatie.

VERTROUWEN……. HOE DOE JE DIT?

Vertrouwen…. Zet de BOVATZON in.


Vertrouwen begint met het vormgeven van een relatie.

De ander blind vertrouwen? “Tja…” zegt de vos tegen het konijn, “ik ben een vos…”

De ander vertrouwen. Hoe doe je dat?

Vertrouwen is een werkwoord. Hierin zijn 8 gevoelens van belang. Deze kom je op het spoor door de BOVATZON (J.H. Gadellaa, 2016).

Een Band aangaan met de ander, Openheid en Vrijheid binnen een ontmoeting realiseren, de ander Aanvullen, Tijd maken voor verbinding, Zelf Plezier hebben, Ontdekken c.q. leren en bovenal elkaar Niet schaden.

Wanneer al deze dimensies in ons denken, handelen en niet-handelen aanwezig zijn is

er harmonie en komt ieder mens tot zijn/haar Naamrecht. Ontbreekt er één of meer dan ontstaat er disharmonie, een rot voelen. Want wat is een relatie als er geen band, geen openheid of geen vrijheid is?

De BOVATZON kan als kompas dienen voor de eigen oriëntatie, om de eigen keuze de ander te vertrouwen te voeden en concreet naar te handelen.

Maak de keuze de medemens te vertrouwen op diens naam! Zijn één of meerdere dimensies van de BOVATZON niet aanwezig, dan KIES ik er voor de ander op diens naam te blijven vertrouwen en kies ik ervoor ontbrekende dimensie(s) te zoeken.

Zo te handelen geeft uiteindelijk een uitkomst die we wensen.

Zo oefen ik ook mijzelf de ander te zien als méér dan diens hulpvraag.

‘Leven in waarheid’ doe je volgens hem wanneer je als mens je unieke, aan niemand of niets te delegeren verantwoordelijkheid voor jezelf en voor je medemens op je neemt. Al het zinvolle in het leven, ook al neemt het de vorm aan van uiterst dramatische vragen en twijfels, wordt gekenmerkt door een uitstijgen van het menselijk bestaan boven het louter ‘zorgen om jezelf’ in de richting van de ander, de maatschappij, van de wereld.’

De woorden van de inmiddels overleden Václav Havel, Tsjechish schrijver, dissident en voormalig president van Tsjechië, zijn concreet te maken door vanuit de BOVATZON te handelen.

Vertrouwen….. Open een ‘BANKREKENING’ van vertrouwen


De basis van vertrouwen is de relatie. Een relatie, de verbinding is geen vanzelf sprekend-heid. Een relatie is dynamisch en kent goede en minder goede momenten. Vertrouwen kan worden gezien als een bankrekening.

Als een relatie goed is storten we steeds bij elkaar op de bankrekening van het vertrouwen. Je komt afspraken na, neemt de tijd voor elkaar, respecteert elkaars mening etc. Soms nemen we op van de bankrekening van het vertrouwen. We kunnen bij de ander in het rood komen te staan! Dat komt door een onhandigheid, vergissingen, niet goed luisteren of dat we blindelings systemen en protocollen volgen. Dan moet er gewerkt worden aan het herstel van het vertrouwen. Dat betekent dat het vertrouwen moet worden versterkt door te storten op de bankrekening van het vertrouwen bij de ander. Dat betekent bijvoorbeeld een excuus, en dan een zichtbare verbetering in houding en gedrag. Het kan ons allemaal overkomen, dat we anderen teleurstellen of het vertrouwen schaden. Zeker in een situatie waar mensen van zorg of ondersteuning afhankelijk zijn. De kwetsbaarheid maakt dat de impact van het opnemen van het vertrouwen op de bankrekening ook groter is. Tegelijk kunnen we allemaal bijdragen aan herstel van het vertrouwen door onze houding en gedrag aan te passen.

Prof.dr. Gabriël G.Anthonio, hoogleraar organisatieadviseur en mantelzorger

Voel jij je weleens onbegrepen? Alsof er niet naar je geluisterd word? Dagelijks communiceer je met andere mensen. Soms gaat dat goed. Soms niet. De emotionele bankrekening is een hulpmiddel die je relaties en communicatievaardigheden helpt ontwikkelen!

Vertrouwen…. Vertrouw 'BLIND'


Iemand blind vertrouwen is de essentie van vertrouwen

Het moeilijkste aan vertrouwen is om iemand blind te vertrouwen. Zeker in een professionele setting. Wie iemand blind vertrouwd wordt al snel weggezet als dom, naïef en irrationeel. In onze bureaucratie vertrouwen we iemand pas als we bijna zeker weten dat iemand een voorziening wel echt nodig heeft, er recht op heeft, het wel echt gaat werken, of het niet wat minder kan, als er geen voorliggende voorziening is die beter werkt en als er geen sprake is van mogelijk misbruik. Maar dat is geen vertrouwen maar een zeker weten. Of eigenlijk gewoon geprotocolleerd wantrouwen.

Iedere vorm van twijfel aan iemands noodzaak, oprechtheid of motivatie ondervangen we in de bureaucratie met eindeloze sets aan vragen en checks. Het enige dat je daar als professional tegenover kunt zetten is blind vertrouwen. Met het gevaar door het systeem weggezet te worden als naïef en irrationeel. Maar het is juist dat blinde vertrouwen waar mensen met veel zorg en hulpvragen zo’n behoefte aan hebben. Om af en toe, één keer, voor eventjes maar vertrouwd te worden in plaats van bevraagd of gecontroleerd. Dat gebeurt helaas niet zo vaak. Terwijl de kern van vertrouwen is, dat het blind is. Als je iemand vertrouwd stel je geen vragen en dan heb je geen twijfels. Dan doe je gewoon.

Het helpt al als professionals dit iets vaker in hun werk bijna dogmatisch durven te doen.

En zeker als collega’s hen dan niet direct aan het twijfelen brengen.

Blind vertrouwen is niet naïef, het is de essentie van vertrouwen.

Hoe ziet dat er in de praktijk uit? Een moeder vraagt om een laptop voor haar dochter. Die heeft ze nodig voor school. Na 3 weken komt ze langs en vertelt dat haar laptop zoek is geraakt. Ze krijgt opnieuw een laptop. Twee weken later komt ze weer langs en vertelt dat de laptop opnieuw is zoekgeraakt. In het gesprek dat dan volgt blijkt dat moeder snel geld nodig had en beide laptops heeft verkocht. Haar situatie is echter niet veranderd haar dochter heeft nog steeds een laptop nodig en moeder heeft ook nog steeds wat extra geld nodig om rekeningen te betalen. En dus komt er een derde laptop en vervolgens is er ruimte om goed te kijken wat er nodig is om inkomsten en uitgaven van moeder goed op elkaar af te stemmen.

Mensen met meer problemen dan ze zelf kunnen oplossen, maken niet altijd de beste keuzes. Niet zelden komt dit om dat ze voor dilemma’s staan die niet altijd op te lossen zijn. Je dochter naar school laten gaan met een nieuwe laptop, of voorkomen dat gas water en licht wordt afgesloten? Of je huur betalen. Om verder te komen en mensen te helpen helpt het om deze keuzes niet af te straffen en te veroordelen.

Laten we mensen blijven vertrouwen op hun goede intenties en daarvanuit werken.

Harry Kruiter

TAAL… van systeemtaal naar menswaardige taal is naamwaardige taal.

Taal is zoeken naar het uitdrukken van onze indrukken en omgekeerd. Taal beschrijft en taal doet voelen. Taal kan insluiten en ook uitsluiten. Met taal kunnen we elkaar zien en ook wegkijken van de ander. Zo geeft taal richting aan menswaardigheid.

Binnen zorgsystemen is technische of systeemtaal gangbaar.

Woorden als objectivering en bewijzen zijn sturend.

Een richtlijn zet in bij een object en dient dan in zekere zin als een meetlat.

Fabre, J. (2014). De man die de wolken meet.

De man die de wolken meet als metafoor voor wetenschap en het onmogelijke willen vangen.

Met als gevolg dat beleid, regel en protocol bepalend zijn:

De medemens met een levenslange en levensbrede zorg en ondersteuningsvraag dient zich aan te passen aan de regel. En de mens voelt ongemak, pijn en ontmenselijking.

Menswaardige taal betekent naamwaardige taal.

Woorden als subject en aannemelijkheid zijn sturend.

Een zichtlijn (G. Anthonio, 2025) zet in bij een subject: de mens is een biologisch (lichaam), psychologisch (identiteit), sociaal (relatie), spiritueel (geloof) en zingevend (betekenis) wezen.,

Met als gevolg dat beleid, regel en protocol ondersteunend zijn voor de (mede)mens met naam.

De mens met naam voelt zich op deze wijze gezien, gehoord en beluisterd: hij/zij is intrinsiek gelijkwaardig aan de ander.

Menswaardige taal en menswaardige toegang vraagt blijvend om reflectie, bijstelling en verfijning….. Het geeft weer waar de Missie mens met naam voor staat en wat de intentie van deze site is!

En wees welkom om ons aan te vullen.

Curved staircase with brightly colored treads: red, orange, yellow, green, blue, and black.

Onze Missie:

Toegang tot zorg en ondersteuning  menswaardig maken

Woman in sunglasses reads Braille with a German Shepherd guide dog. Seated in a cafe.

Routewijzers

31 augustus 2025
Kwalitatief onderzoek met mensen met een levenslange beperking naar kernwaarden en barrières bij de toegang tot zorg en ondersteuning. De masterthesis van Ellen van Meerten onderzoekt de structurele en morele barrières die mensen met een levenslange of levensbrede zorgafhankelijkheid ervaren bij hun toegang tot zorg en ondersteuning. Op basis van elf diepte-interviews wordt blootgelegd hoe bureaucratie, herhaalde herindicaties, verschillen tussen instanties en onpersoonlijke bejegening leiden tot verlies van regie, wantrouwen en emotionele belasting. Respondenten benoemen drie kernwaarden als fundament voor menswaardige toegang: Bejegening en morele grondhouding – respect, vertrouwen, gelijkwaardigheid. Bekwaam en zorgvuldig handelen – deskundigheid, continuïteit, zorgvuldigheid. Eerlijke en toegankelijke systeemstructuur – transparantie, maatwerk en rechtvaardigheid. De studie concludeert dat het huidige indicatiestelsel onvoldoende aansluit bij mensen die levenslang afhankelijk zijn van zorg. Het vraagt om domeinoverstijgend indiceren: één mens, één loket, één gesprek. Auteur: MSc R.J. (Ellen) van Meerten Co-auteur: Dr. M. (Marian) Adriaansen
16 juni 2021
De bijdrage van de levensbeschouwelijke tradities in Nederland. Fred van Iersel en Bikram Lalbahadoersing (red.) 
1 juni 2021
Titel: Momentum voor de menselijke maat – Praktijklessen voor zorg en welzijn Deze Movisie-bundel onderzoekt hoe de menselijke maat kan terugkeren in zorg en sociaal beleid. Na jaren van bureaucratisering en systeemdenken pleiten de auteurs voor responsiviteit, maatwerk en relationele nabijheid in plaats van standaardisering. De bundel bestaat uit vijftien praktijkverhalen van onderzoekers, bestuurders en professionals die laten zien hoe beleid en uitvoering menselijker kunnen worden gemaakt. De voorbeelden bestrijken thema’s als: Responsiviteit in het sociaal domein (Janny Bakker-Klein): ruimte voor het moreel kompas van professionals. De Sociale Benadering Dementie (Anne-Mei The & Marcel Canoy): mensen met dementie zien als mens, niet als ziekte. Gelukkig en Gezond Den Haag (Jet Bussemaker e.a.): co-creatie met bewoners in kwetsbare wijken. Wat Telt (René Broekroelofs): gespreksinstrument dat inwoners laat bepalen wat voor hen waardevol is. Doorbraakmethode, stress-sensitief werken, ervaringsdeskundigheid en pro-social rule breaking: manieren waarop organisaties binnen bestaande kaders toch maatwerk realiseren. De rode draad: structurele verandering ontstaat niet door nieuwe plannen, maar door professionals die durven af te wijken van regels wanneer dat nodig is, bestuurders die ruimte bieden, en burgers die weer aan het roer komen te staan. Redactie: Marcel Canoy, Sandra van Dijk, Marcel Ham Uitgave: Movisie Financiering: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS)
4 maart 2021
Anders kijken Een zoektocht naar responsiviteit in het sociaal domein
28 januari 2021
Over levenslange en levensbrede ondersteuningsbehoeften